Στην Ελλάδα, η αγορά ενός σπιτιού δεν είναι απλώς πράξη. Είναι κατόρθωμα.
Όχι γιατί βρήκες τα χρήματα. Αυτό είναι το εύκολο μέρος.
Το δύσκολο είναι να βγεις ζωντανός από το λαβύρινθο.
Ο ιδιοκτήτης
Δεν πουλάει σπίτι. Πουλάει κομμάτι του εαυτού του.
Το σπίτι είναι «φιλέτο», «δεν ξαναβγαίνει τέτοια ευκαιρία» και «αν δεν το πάρεις εσύ, περιμένουν άλλοι δέκα».
- Υπερτιμήσεις βασισμένες σε… συναισθηματική αξία.
- Αρνήσεις να κάνουν εκπτώσεις, ακόμα κι όταν η τιμή είναι εκτός αγοράς.
- Απροθυμία να φτιάξουν ελλείψεις («Αν δεν σ’ αρέσει, μην το πάρεις»).
Ο μεσίτης
Ο καλός μεσίτης είναι πολύτιμος.
Ο κακός είναι… άλλη ιστορία.
- Φωτογραφίες από κινητό του 2015.
- Περιγραφές που δεν ταιριάζουν με το ακίνητο («Loft με θέα» που είναι ημιυπόγειο).
- Πίεση για «άμεση απόφαση» γιατί «υπάρχει ενδιαφέρον».
Ο εργολάβος
Η φράση-σφραγίδα: «Θα είναι έτοιμο σε 2 μήνες».
Μετά τους δύο μήνες: «Απλώς έμειναν κάτι ψιλά».
Τα «ψιλά» είναι:
- Η μισή κουζίνα.
- Οι ντουλάπες που δεν μπήκαν ποτέ.
- Τα κουφώματα που δεν έκλειναν.
Ο δικηγόρος
Ο ρόλος του είναι να προστατεύσει τον πελάτη.
Αλλά στην Ελλάδα υπάρχει και το θέατρο:
- Πρέπει να βρει πρόβλημα, ακόμα και αν δεν υπάρχει.
- Πρέπει να κάνει διαπραγμάτευση, ακόμα και αν συμφωνήσατε ήδη.
- Πρέπει να δικαιολογήσει την αμοιβή του.
Ο συμβολαιογράφος
Η πιο αργή φάση της αγοράς.
- «Λείπει ένα χαρτί από την πολεοδομία».
- «Το κτηματολόγιο καθυστερεί».
- «Ο Δήμος δεν έχει βγάλει βεβαίωση».
Το τελικό στάδιο
Αν φτάσεις στην υπογραφή, είσαι ήρωας.
Όχι γιατί αγόρασες σπίτι.
Αλλά γιατί επέζησες από το Ελληνικό Real Estate Boss Fight.