By Δεν ήταν ξαφνικό. Ξεκίνησε αθόρυβα. Όπως όλα τα σπουδαία πράγματα. Άνθρωποι με λεφτά και λίγη εξυπνάδα άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι τα τετραγωνικά δεν αγοράζουν ζωή. Δεν έψαχναν απόδοση. Έψαχναν καταφύγιο. Ένα μέρος που δεν σε κυνηγούν ειδοποιήσεις, αλλά ήχοι από τζιτζίκια. Ένα μέρος που το πρωινό σου έχει θέα, και το βράδυ σου έχει νόημα.. Ξαφνικά, η εξοχική κατοικία δεν ήταν “δεύτερο σπίτι”. Ήταν το μόνο σπίτι που άξιζε να είσαι.
Οι ρόλοι αλλάζουν
Ο ψηφιακός νομάς βρήκε το «anywhere office». Μόνο που δεν είναι “anywhere”. Είναι εκεί που έχει ήλιο και Wi-Fi.Ο οικογενειάρχης ανακάλυψε ότι το σπίτι στο νησί δεν είναι μόνο για Αύγουστο. Είναι για τα Χριστούγεννα που δεν ήθελε να περάσει στην Αθήνα. Και ο επενδυτής… Ε, αυτός πάντα ξέρει πότε να ποντάρει. Kαι σήμερα, ποντάρει στο συναίσθημα. Στο asset που δεν είναι απλώς τούβλα, είναι η ζωή που κάποιος θέλει να ζήσει εκεί.Το lifestyle real estate είναι το νέο real estate. Δεν αφορά το πού ζεις. Αφορά το πώς ζεις όταν είσαι εκεί.
Και γιατί Ελλάδα;
Η Ισπανία έχει περισσότερες οργανωμένες παραλίες. Ξαπλώστρες σε σειρές, cocktails με ακρίβεια και ντους με κουμπί. Όμορφα όλα. Στημένα τέλεια.
Μα δεν ακούς πουθενά τζιτζίκι. Ούτε ένα.
Η Πορτογαλία είναι πιο ντελικάτη. Περπατάς σε πεζόδρομο με μπλε κεραμικά και δίπλα απλώνεται γήπεδο γκολφ.Οι τουρίστες είναι ήσυχοι, ντυμένοι λες και πάνε σε brunch του Forbes. Η θάλασσα είναι άγρια, αλλά την κοιτούν μόνο απ’ τα παράθυρα.
Η Ελλάδα; Έχει κάτι το απροσδιόριστα αυθεντικό. Ένα παλιό χωριό χωρίς τουρίστες, με πέτρινα σπίτια, που δεν είναι ούτε στο TripAdvisor, ούτε στο Instagram. Ένα καφενείο χωρίς ταμπέλα, αλλά ο καφές είναι όπως πρέπει και ο κυρ Μήτσος σου μιλάει σαν να σε ξέρει 20 χρόνια. Μια αυλή με ντοματιές, και μια γιαγιά που δεν σου πουλάει τίποτα, αλλά σου δίνει σύκο.Εκεί που το τσιμέντο δεν έπιασε, εκεί που δεν μπήκε ο «εκσυγχρονισμός» με προχειρότητα, υπάρχει μια αυθεντικότητα.
Η Ελλάδα δεν είναι ακόμη το απόλυτο τουριστικό προϊόν. Είναι μια εμπειρία.
